Sunday 4 September 2011

Panchadrama

Υποθέτω πως σε κάθε ταξίδι θα υπάρχουν και μικροαναποδιές, πόσο μάλλον σε παρθενικό, που δεν ξέρεις πού πάνε τα τέσσερα. Μην φανταστείτε τίποτα τραγικό. Εννοώ αυτά τα μικροτίποτα που όμως, παρωδικά, σε στραβώνουν. Λιγάκι. Σου χαλάνε το όνειρο.

Το "λιγάκι" οφείλεται κυρίως στο ότι δεν θες να υπάρξει κανένα ψεγάδι και γι αυτό ελαχιστοποιείς όσα τυχόν  προκύψουν. Αυτά τα ίδια μικροτίποτα, όταν σου συμβαίνουν στην χώρα σου, στην πόλη σου, στο σπίτι σου, στην εκτός παρένθεσης ζωή σου, γίνονται casus belli. Αλλοίμονο.

Με το massage έχω εδώ και πολλά χρόνια μια σχέση σχεδόν ερωτική. Ειδικά τα τελευταία  χρόνια, όποτε μου δώθηκε η ευκαιρία, την (c)άρπαξα. Έχω απολαύσει διαφόρων ειδών μασσάζ, σε διάφορες χώρες.
Τον περασμένο Οκτώβριο γνώρισα τον Γιάννη, ο οποίος ασχολείται με την αγιουρβέδα (δηλαδή την παραδοσιακή Ινδική ιατρική) της οποίας μία από τις καθιερωμένες πρακτικές είναι και οι μαλλάξεις, με ειδικές κινήσεις και ειδικά λάδια (ΟΚ, υπάρχουν και "στεγνά" αγιουρβεδικά μασσάζ, αλλά τα λάδια είναι εκ των ουκ άνευ). Ο Γιάννης μαθήτεψε στην Κέραλα, μασσαζοπρωτέυουσα της Ινδίας. Μέσω εκείνου ανακάλυψα κι εγώ το μασσάζ αυτό, και εκτός του ότι είναι μεγάλη απόλαυση, είναι και εξόχως ευεργετικό. Μου έχει επίσης μιλήσει για διάφορες τεχνικές, σιροντάρα, παντσακάρμα, αμπιάνκα... Τον  χειμώνα που μας πέρασε, οι μαλλάξεις του Γιάννη με έσωσαν ουκ ολίγες φορές από διάφορα ντράβαλα!

Εννοείται πως ερχόμενη στο Νέο Δελχί, το έβαλα μπάι δε γουέη στόχο να εξερευνήσω το θέμα ενδελεχώς.

Προχτές, στην πρώτη μου έξοδο-εξερεύνηση στα πέριξ της κλινικής, παρατήρησα ένα κέντρο "Kerala Ayurveda", μπήκα λοιπόν να το "ψάξω". Μου είπαν ότι δεν γίνονται "walk-in massages" και πρέπει να κλείσω ραντεβού. Έκλεισα για σήμερα. Μου είπαν να πάω 15' νωρίτερα, για να με εξετάσει ο γιατρός.

Για τα ινδικά δεδομένα ο χώρος είναι πολύ προσεγμένος και δυτικότροπος, με ένα βερνίκι ινδικής σοφίας. Η μία πλευρά της αίθουσας υποδοχής είναι σημείο πώλησης προϊόντων, της μάρκας τους.  Θυμίζει οπτικά κάτι ανάμεσα σε Κορρέ, Βόδι Σοπ και Μαστίχα Σοπ.

'Ηρθατε νωρίς" μου είπε η κοπέλα στη ρεσεψιόν. Της υπενθύμισα ότι εκείνη μου είπε να έρθω αυτή την ώρα, για να με δει ο γιατρός. "Αυτό," μου λεεί "γίνεται μόνο στο πρώτο ραντεβού." Της υπενθύμισα πως αυτό είναι το πρώτο μου ραντεβού.
Εκεί ψιλομαζεύτηκε το ύφος της και με παρακάλεσε να περιμένω 5-10'. 
Περίμενα 20'. 

Με βλέπει ο γιατρός. Προτείνει 30' μασσάζ σώματος με  λάδι τάδε, 15 σε πρόσωπο και κεφάλι με λάδι δείνα και 15' ατμόλουτρο. 
Του λέω πως δεν θέλω ατμόλουτρο γιατί με πειράζει στο αναπνευστικό (μου φτάνει που έχω σαπίσει στην υγρασία απ τους μουσώνες).

Και τώρα η ταμπακέρα:

Μου δίνουν ένα κυλοτάκι μίας χρήσης και με ξαπλώνουν 2 κοπελίτσες σε ένα ξύλινο τραπέζι η επιφάνεια του οποίου είναι bombée (προφανώς για να μαζεύονται τα λάδια περιμέτρικα). Είναι εξαιρετικά άβολο. Με ξεκινάνε ανάσκελα, με κάτι γρήγορες ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε κινήσεις σε στέρεο ντόλμπυ σαρράουντ (οι 2 κοπέλες κινούνται συγχρονισμένα, καθρεφτίζοντας η μία την άλλη). Ταυτόχρονα μιλάνε μεταξύ τους και χαχανίζουν. Απ τα ηχεία βγαίνει δήθεν ζεν μουσική που με εκνευρίζει. Κάπου στο πλάι μου βγαίνει έντονο φως νεόν που με ψιλοστραβώνει.
Όχι μόνο μου είναι αδύνατο να χαλαρώσω, αλλά όσο πάει και τσιτώνω και στο 10λεπτο θέλω να τελειώσουν να σηκωθώ να φύγω.
Το κάνω γαργάρα.

Με γυρνάνε μπρούμυτα. 
Τα ίδια. Με πονάνε τα δάχτυλα των ποδιών καθώς τρίβονται στο τραπέζι. Αρχίζω να σφίγγομαι. Οι "ειδικές θεραπεύτριες" δεν πτοούνται.
Ξανά ανάσκελα για λίγο.
Μετά καθιστή.
Μετά πάλι ανάσκελα, για πρόσωπο. 
Νιώθω πλέον εντελώς σαν κρέας.

Μου τρίβουν τη μούρη όπως να'ναι.
Μπαίνει λάδι στα μάτια και αρχίζω να κλαίω.
Εκεί θορυβήθηκαν. Άρχισαν να μου τα ξεπλένουν με νερό (νομίζω). Κάνα 10λεπτο αργότερα, ηρέμησαν.
Με σηκώνουν απ το κρεβάτι του Προκρούστη και με καθίζουν σε ένα σκαμνάκι. Μου κάνει η μία το κεφάλι (ΠΟΛΥ λάδι). Τα μάτια ακόμα τσούζουν.
Με στέλνουν στο douche.

Βγαίνω, μου βάζουν μια σκόνη με τα δάχτυλα, στην κορυφή του κεφαλιού, ανάμεσα στα μάτια στο κούτελο, στο άνω χείλος, στα αυτιά, στο λακάκι του λαιμού.
Μου δίνουν να πιώ ένα ποτήρι "medicated water" κόκκινου χρώματος, αγνώστων λοιπών στοιχείων.
Κι όξω.
Με ρώτησε ο γιατρός πως πήγε.
Του είπα.
Θέλει να μου πουλήσει πακέτο 7 ημερών με έκπτωση 10% (γουαδεφάκ!!)

Ποιό μέρος του "very unsatisfactory" δεν κατάλαβε;

Αλλά τι να περιμένει κανείς όταν η κάταληξη του website είναι .biz?


Ευτυχώς, εκτός απ τις μουλάρες στο Κέραλα Αγιουρβέδα (που ο Βούδας να το κάμει!) σήμερα γνώρισα και την Ζοζεφίν. Τώρα που γκρίνιαξα και είπα τον Bono μου και ξαλάφρωσα πάω για νάνι αποκαμωμένη. Αύριο η Ζοζεφίν :)

No comments: